- zabie|gnąć
- zabie|c, zabie|gnąć pf — zabie|gać1 impf
Ⅰ vt (zablokować) [osoba] zabiec komuś drogę to bar sb’s way
Ⅱ vi (dobiec) [osoba, koń] to run
- zabiegł aż na koniec miasta he ran as far as the end of the town- zabiegł na metę pierwszy he finished first
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
